Rykmaurar?

Helsta afrek dagsins var að strauja allan þennan þvott. Svo harkaði ég líka af mér rokið og rigninguna og fór í smá heimsókn til Leifu. Fínt að komast aðeins út þó ég hafi nú kannski ekki hreyft mig mikið, en ég labbaði allavega út í bil ;)

í gærmorgun stóð ég föst á því að býtandi rykmaurar væru sestir að í rúminu mínu. Ekki girnilegt ég veit, veit ekki heldur hvaðan hugmyndin kom. Allavega þegar ég vaknaði var ég öll út í einhverjum rauðum upphleyptum bólum sem voru samt ekki bólur. Þetta var nú ekki til þess að gera mig glaða. Rykmaura hugmyndin varð til þess að ég reif rúmfötin af eftir að hafa verið með þau í viku, dustaði og lamdi og barði allt rúmið, leit undir það til að fullvissa mig um að ekki væri neitt dautt dýr þar eftir köttinn áður en ég setti allt hreint og henti hinu í vélina. Já svona getur maður verið skrítinn. Þess má geta að þessir rauðu aðskotahlutir eru horfnir núna nema eitthvað á úlliðnum sem ég ákvað að klóra í þangað til blæddi. Nú er því aðeins eitt rautt sár eftir. En ég er allavega búin að fæla rykmaurahugmyndina burtu.

Mér var sýnt hvernig haustlauf féllu af tré og síðan bert tré án laufblaða.
Vertu ekki áhyggjufullur. Lífskrafturinn er innra með öllu og frá þeim lífskrafti mun hið nýja spretta fram. Vita skaltu að það gamla verður að deyja svo hið nýja geti fæðst.

Bestustu kveðjur....