Froskasaga

Hópur froska lagði af stað í geysimikið kapphlaup. Kapphlaupið tók á líkamlega og andlega. Áhorfendur höfðu litla trú á froskunum og tóku að æpa "þið náið þessu aldrei" og "þið verðið dauðir áður en þið náið í mark". Einn af öðrum gáfust froskarnir upp og hættu við kapphlaupið þangað til aðeins einn froskur var eftir. Hann kom loks í mark móður og másandi, enda var þetta erfitt hlaup. Furðu lostnir áhorfendurnir kölluðu á sigurvegarann og spurðu hvernig hann hefði farið að þessu. Þegar þeir fengu ekkert svar varð þeim ljóst að froskurinn var heyrnarlaus. Þessi froskur komst einn í mark vegna þess að hann heyrði ekki neikvæðnina og svartsýnina sem að honum var fleygt.

"Að vera sterk er ekki það að detta aldrei, ekki það að vita alltaf og geta alltaf.

Það að vera sterk er það að geta hlegið, hoppað hæst eða sýnt mest æðruleysi eða mestan viljastyrk. Að vera strerk er að sjá lífið eins og það er, að viðurkenna kraft þess og nýta hann. Að vera sterk er að detta, meiða sig, en rísa upp aftur. Að voga og vona, jafnvel þegar trúin er sem veikust. Að vera sterk er að sjá ljós í myrkrinu og berjast alltaf fyrir því að ná þangað." (orð í gleði)

Farið vel með ykkur í einu og öllu, knús og kossar frá Vågstranda :)