Veikindi í upphafi vetrar

Veikindadagar eru ekki í sérstöku uppáhaldi í mínu umdæmi. Ég get reyndar ekki kvartað þar sem veikindadagar mínir hafa verið afar fári síðasta árið. En þegar veikindi herja á neyðist maður til að sætta sig við þau þangað til þau hverfa á braut. Kvefdagarnir eru augljóslega ekki á undanhaldi, er bókstaflega að kafna úr kvefi og leiðindum. Gaf mig þó ekki í morgun og mætti í vinnu rétt við meðvitund. En allt kom fyrirr ekki, það var ekki nokkurt vit í veru minni á leikskólanum. Eftir hádegismatinn lét ég því tilleiðast og hélt heim á leið. Þar er ég nú í náttbuxunum mínum, liggjandi uppí rúmi, reyni að safna kröftum og losna við kvefið. Kvef og kvef er nefnilega ekki það sama.

• Mig er farið að langa mikið að fara á hestbak. Hef ekki enn komist í dalinn til að láta verða af því. Tek eflaust einn hestadekurdag fljótlega.
• Mig langar í Landroverinn okkar sem er svo mikið sem bilaður. Nú kann ég ekki lengur að eiga einn bíl. Auk þess líkar mér betur við landbúnaðartækið en litla hvíta skröltið.
• Mig langar í heimsókn til Noregs.
• Mig langar í verslunarferð til Glasgow með Helgu.
• Mig langar að vera ofur dugleg að hreyfa mig, lyfta og hlaupa, endurheimta flottu magavöðvana mína og bæta upphandleggsvöðvana ögn meira.
• Mig langar að það sé til hellingur af skemmtilegu félagsstarfi fyrir fólk 18-25 ára.
• Mig langar að taka þessar glötuðu hraðahindranir á götum Akureyrar sem fjölga sér með hverjum deginum.
• Mig langar að breyta flestum 30 km skiltum í 50 km því ég tel að á flestum stöðum á Akureyri þar sem eru aðeins 30 km sé það algjörlega óþarfi. Brátt verður maður fljótari að ganga en keyra. Í það minnsta ef allar götur verða götur fyrir fólk á sniglahraða.

Kveð úr herberginu....

Valborg Rut